Nasılsın?

Nasılsın?

Basit bir kelime gibi duruyor, değil mi?
Ama içinde koca bir dünya gizli aslında.
“Nasılsın?” diye sorulunca refleks gibi “İyiyim.” deriz.
Belki alışkanlıktan, belki de kimsenin gerçekten duymasını istemediğimiz için.
Ama… gerçekten iyi miyiz?

Kendi içime döndüğümde sessizlik karşılıyor beni.
O sessizlikte binbir düşünce dolaşıyor.
Bir ses fısıldıyor: “Sen kimsin?”
Bu dünyanın karmaşasında bir toz zerresi mi, yoksa içinde başka bir evren taşıyan bir ruh mu?